ölüm sessizliðinde yere çakýlan yapraklar gibi sensizliðin en ölümcül anýydý tanýdým onu ruhumu içti önce... bedenimi çürüttü... geçmez saatlere asýlý kaldý zaman ve seni düþündüðüm her an içim içimi b/öldü...
en karanlýðýnda gecenin olan oldu...
bir kibrit aleviydi aþk... yandý ve söndü... küllerinden yalnýzlýk doðdu....
not= arkadaþlar yarýn akþam askere gidiyorum.erteledik durduk ama artýk kaçýþ yok...sizden ayrýlmak zor olacak..fýrsat buldukça gelmeye çalýþacaðým..hepiniz kendinize iyi bakýn...þiirle kalýn....
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayaletsuvari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.