Umut Varoluşu

Ardý ardýna takýlan boncuklar gibi
Düþüyor mutluluk göz yaþlarýn,

Bir haber.
Yýkýntý.
Ecel oyunu yeniden baþlýyor.
Huzur tekrar yer altýna gizleniyor, mimiklerinden...

Yok olasý karanlýklar iniyor yeryüzüne
Toprak kokusu edalý yayýlýyor teninin her zerresine

Sanrýlý rüyalarýn aðrýlý uyanýþlarýnda,
ýssýz yakarýþlar yayýlýyor anne dilinden.

Kelimeler sarhoþ varoþluk yolunda,
Özlem yok oluþ parkelerinde ilerliyor, ulaþýlmaz...

Düþünce kaplar, aklýn yetersizliðini,
Gelecek günün þimdisinde kalýr umut yýðýntýlarý.
Tatlý hislerin yaðmur damlalarýndan iner gülümsemelerin.

Çiy kuþluk vakti albenili kadýn gibi buluþur yaprakla...
Aceleci davranýr güneþ etkisine kanlasýn vücut
Sil ömrün yara kabuklarýný acý deðmemiþ olsun
Sabah ezanýnda...

Sahipsiz, cam ardýndan izlerim seni melodim...
Beni sana çaresiz býrakma...

Sosyal Medyada Paylaşın: