Feleðin iþine aklým erseydi
Güleceðim yerde aðlar mýydým hiç?
Aynalar yüzüme bir an gülseydi
Gönlümü her yerde daðlar mýydým hiç?
Gonca bir gül idim güller baðýnda
Erimez kar idim gönül daðýnda
Kaybedince beni bu genç çaðýmda
Gönlüme karalar baðlar mýydým hiç?
Yaðmurla yarýþtý bu göz yaþlarým
Yabancý oldular can yoldaþlarým
Yolumu kesince dert sýrdaþlarým
Gözyaþým aktýkça çaðlar mýydým hiç?
Þu an ben nerdeyim bilenim olmaz
Tabipler derdime derman bulamaz
Sözüm ile urgan boynumu sarmaz
Dilimle urganý yaðlar mýydým hiç..?
M. Levent ÖZGEÇ
(GÖNÜL PINARI Kitabýndan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.