MUM
Bir mum daha söndü göz göre göre
Bir aile daha yýkýldý, arkadaþlar, sevgili...
Bir kalp daha durdu dün gece
Elden bir þey gelemezdi, söylenenler geri alýnsa dahi o dönmeyecekti.
Herkes onun için bir þeyler yapmaya razýydý ama imkaný yoktu.
Ne kadar uðraþýlsa da gelmeyecekti.
Kararlýydý deli çocuk.
Hep bildiðini okumaz mýydý zaten?
Kafasýna koymuþtu.
Ve yine onun istediði oldu.
Her zamanki gibi düþünmeden hareket etmiþti.
Her þeyi gibi sonu da farklý olmuþtu.
Aslýnda yine kendisi gibiydi.
Beklenmedik anda, beklenmedik bir davranýþta bulunmuþtu.
Tek farký ilk defa bu kadar üzmüþtü.
Üzülecek çok kiþi vardý arkasýndan.
Aðlayacak, yas tutacak, þiir yazacak, belki tutmasalar atlayacak...
Çok aðlattý geride býraktýklarýný.
Dünyasý karardý bazýlarýnýn.
Bazýsý vardý her sigara içiþinde onu hatýrlayacaktý,
Bazýsý her tavla oynayýþýnda, sarhoþ oluþunda onu anacaktý.
Bazýsý her sevgilisinde onu arayacaktý,
Ama biri vardý ki; her doðum gününde kahrolacak, içi kan aðlayacaktý.
vadi týnay
3mart2007
ps: gökhan arkadaþýmýzýn intihar haberinden bir gün sonra. (babasýnýn doðum gününde atlamýþtý pencereden þiirin sonu oraya baðlanmaktadýr.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.