Ýstanbul Kuruçeþme’de, oturdum bugün Boðaz’a karþý
Seyrettim,usul usul Boðaz’dan geçen gemileri
Beni alýp götürdü uzaklara doðru martý çýðlýklarý
Daldým gittim hayallere,bugün düþüncelerimde yine sen vardýn.
Ýçimde ki hasretin, dalgalar kadar hýrçýn
Çözülmez denklemler içinde kayboluyorum
Yokluðunun acýsý; yüreðimde, denizler kadar derin
Daldým gittim hayallere,bugün düþüncelerimde yine sen vardýn.
Özlemin, denizleri dalgalandýran fýrtýnalar gibi
Benim yalnýzlýðýmý gidermiyor sensiz kalabalýklar
Bir boþluktayým, havada süzülen martýlar gibi
Daldým gittim hayallere,bugün düþüncelerimde yine sen vardýn.
Senin hayalin her yerde benim karþýmda duruyor
Yürüdüðüm yollarda, geçtiðim her sokakta sen varsýn
Hayat anlamsýz, herþey yalan, sensiz günlerim zehir oluyor
Daldým gittim hayallere,bugün düþüncelerimde yine sen vardýn.
Hiç bir þeyi hissetmiyorum, sensizliði hissettiðim kadar
Dokunmuyor bana, sonbahar mevsiminin soðuk havasý bile
Acýtmaz hiç bir yara, benim yüreðimi, senin yokluðun kadar
Yalnýzým þu koskoca Ýstanbul’da,yaþýyorum ben sensiz kaderimi...
26 / 10 / 2009 - Pazartesi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.