GÖKKUŞAĞIM

Ben sana ‘Gökkuþaðý’ demiþtim
Yükseklere koymuþtum, gökyüzüne...
Tüm renklerinle
Tüm güzelliðinle
Boylu boyunca...
Çünkü deðerliydin
Yerlere koyamýyordum
Hep
Ulaþýlmasý imkânsýz
Bir yerde kalmaný istiyordum.
Göklerde durmalýydýn.

Herkesten üstün olmalýydýn
Herkesin, her þeyin ötesinde…
Benden de ötede…
Ve ben seni ancak
Öyle görebiliyordum…
Uzaktan, rahatça…

“Bir ebemkuþaðý hep uzaktadýr.” demiþtim.
Hep ayný yerde durmalýydýn
Yerinde…
Mesafeyi korumalýydýn…
Seni kolayca seyredebilmeliydim
Doya doya…

Bir ebemkuþaðý
Yakýndan görülemezdi
Yanýndakilerin
Seni göremediði gibi…
Bense
Hep uzaklarda kalmak istiyordum
Ve seni hiç kimsenin
Göremeyeceði kadar çok görmek…
Hiç kaybetmemek…
Bir an bile…
Onun için “Gelme!” diyorum
“Gelmem!” diyorum.
Uzaklýðý korumak istiyorum.
Uzaklýðý ve sevgiyi…
Çünkü
Seni hep seyretmek istiyorum
Ve sevmek…
Engelsiz, kesintisiz, net! ..

Seyretmek ve sevmek…
Engelsiz, kesintisiz ve net…
Onun için dindirmiyorum, yaðmuru
Damlalarý bitirmiyorum.
Sen, damlalara muhtaçsýn
Ben de sana…

Damlalarda yaþýyordun
Yaðmur kesilmemeliydi
Güneþ çekilmemeliydi
Ve sen
Hep yerinde olmalýydýn, hep...
Hep görebileceðim bir yerde…
Ne olursa olsun...
Ve ben seni hep görebilmeliydim!

Yaðmur kesildiðinde
Yüreðime akýyordu, yaþlar…
Damlalara sevgi vuruyordu
Iþýk ýþýk…
Sen
Gözyaþlarýmda oluþuyordun
Tüm renklerinle
Tüm güzelliðinle! ..
Yüreðimde beliriyordun
Tüm heybetinle
Yedi renginle…

Yüreðime yaðmur yaðýyordu
Sevgi vuruyordu, damlalara
Caným acýyordu.

Kesintisiz aðlýyordum
Kesintisiz…
Kesintisiz seyredebilmek için seni
Gözyaþlarýmda
Yüreðimde…
Yüreðimin içinde
Sabaha kadar…
Yüreðime vuruyordu, sevgi
Yüreðimin içi yanýyordu!

Kalbim dýþarýdaydý
Benim dýþýmda
Ötelerde, göklerde…
Senin durduðun yerde…
Kalbim sendeydi
Senin yanýnda…

Çisem çisem yaðmurlar yaðýyordu
Yüreðimin içine…
Gözyaþý yaðmurlarý…
Sevgi, damlalara vuruyordu
Sen oluþuyordun...
Seni seyrediyordum
Hep durduðun yerde
Yüreðimde...

Boylu boyunca uzanmýþsýn
Yüreðim taþýyamýyordu
Yüreðimin içi acýyordu.

Gözyaþlarýma sevgi vuruyordu
Iþýk ýþýk…
Yediye ayrýlýp
Renk renk seni oluþturuyordu.
Yüreðime sevgi vuruyordu
Gözyaþlarýmdan çok
Ýçimi acýtýyordu.

Yine yaðmur yaðdý, dün gece
Yüreðime…
Sabaha kadar
Kesintisiz, istemsiz…
Diner gibi oldu, altýda
Yine sen oluþtun, Gökkuþaðý
Sen
Yüreðimde…
Yüreðim, senin olduðun yerde…

Gözlerim buðuluydu
Dolu doluydu
Net göremiyordum.
Fakat
Kesintisiz seyrettim, seni
Yüreðimin içinde…
O sendeydi
Seninleydi.

Çisem çisem
Yaðmurlar yaðýyordu
Gözyaþlarýmdan
Sen
Iþýk ýþýk
Renk renk…
Her rengin bir nota…
Yürek tellerinde þarkýlar…

Her renge bir þiir yazýyordum
Her notaya bir þiir okuyordum…

Ben ölüyordum
Þarkýlar bilmiyordu
Ölüm nedenini
Þiirler biliyor, söylemiyordu…

Sen
Her þeyi biliyordun.

Sana
…..Bir
……..Daha
………...Þiir yazmak
…………....Ve okumak
……………....Ýstemiyordum.

Çünkü
…….Artýk
………..Hiçbir þey
…………….Yerli yerinde
………………….......Deðildi.

Onur BÝLGE





Sosyal Medyada Paylaşın: