sokak gülü
hakikatli vefalý adamca okkalý laf eden profesörü
taþýyamaz bu ülkenin düþürülmüþ hiç bir kampüsü
sokaklar aþdi gar metruklar saklar yada istanbul
bu ülkeye sevdalýlar delirir ihanet her mevkide pitbul
seven emeðiyle geçinen gerçek yoldan giden iyileri
ezer kahpelerin düzeni eðer büker düþürür gitbul
ülkemin pýrýl pýrýl insanlarý yamyama dönüþür orda
ben diyeyim kahpe bizans sen diyesin istanbul
namazýndan gafil bir erdem kalpazaný deyyus
her türlü güce cüce yetim garip öksüze þahan
güzel kokan avuca sýðmaz bebeler sokakta gitbul
ya tinere yenilir ya soðuða yýkýlasýn emi istanbul
körler için hiçbir güzellik kalmadý benim yurdumda
insanlýk leþ kokar betonlara sýkýþmýþ kulelerde gitbul
gülleri farketmek ne mümkün yapay ve kokusuz
bir sokak gülü kokar rasulumun tenini korkusuz
sen ne gün gül kokacaksýn vakit dardýr istanbul
ya sen sevgimle demlenen güzel insan kadýným
istanbulun göbeðiyle baðlanmýþ bahtýn sanýrým
sevgiyi insilünsüz alamaz olmuþ kirli gönüller gitbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.