Beni unuttuðun yerde aþk gökdeleni yükselir tanýmsýz Ýstanbul yücelerindeyim Korkmakla beklemek arasýnda korunuyorum Yýldýzlar parlatmýyor benden uzak kalýþlarý Þehir susmuþ bir adýmlýk özlemleri bekliyor Ürküyorsun denizimde yüzmeye aþk perdelerin bu yüzden kapalýydý kapýlar örtük Ay hýncýný, aþk hýþmýný benden alýyor Kýzgýn bakýþlarla güneþi ýsýttým sana Ýstanbul ‘u uyuttum baþýný koymadýðýn omzumda bir gün benim olursuna yeni bir liman aþklandý ben kaptan emirler veriyorum sevilmeye gözünden dökülmesin yaþlar diye önce ben aðlýyorum içimde binlerce bilmece sorusu sen cevabý sen Hayallere dalýyorum kal ile al arasýnda Seni arýyorum bir sözle ,gözle,özle
Beni bulduðun yerdeyim Bir aðaç bir dal, bir ömür aynen duruyor Kýz kulesinde kayýpsýz efsaneler anlatýr beni Þarký söylüyor istavritler aþk martýlarýma ekmek at yeþil gözlerinle hafif bir es yolla kuruyan yaramýn kabuklarýna
Göremiyorum görmeyi görümcelik bakýþlardayým
sensizliðe gitmekten korkuyorum Seni göremiyorum görmeler arasatýnda sýratýma tüm tövbe notlarýmý yazdým Öl deseler öleceðim Ýstanbul Ýstanbul’a ulanýr hala umudum tam küresi sen
Beni bulduðun yerdeyim Bulut bulut, al yalaz sevdanýn ortasýndayým adým kadar aþkým kadar kaderim sularýna ýslanýyor yarasalar yüreðime geriyorlar tutkularý sana yaramasa da göðsümü deliyor sol atýþlarýn sen olmadan neye yarar bu hayat sen olmadan hangi yare yar bu hayat Tüm bakýþlarýmda gözlerin, görmezlik sonsuzluðundayým hücrelerimde ellerin, el ele tutulmalarýn ay tutulmasýndayým göðsümde ince sýzýn ,aþký süzen yüreðin en diplerindeyim Beni bulduðun yerdeyim ,yer yare yar, yar yere ar Sosyal Medyada Paylaşın:
ozan34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.