Eski bir acı...

Hýçkýra hýçkýra aðlamak geliyor bu akþam içimden,
ama boðazýmda bi düðüm engel oluyor bana...
Ýçime içime akýyor yaþlar,
içimde biþeyler parçalanýyor hissediyorum...
Ne kadar güçlü olsanda engel olunmuyor bu içimdeki sýzýya.
Bir tek sen durdurabilirsin bunu,
ama yoksun olsanda durdurmazsýn canýmý acýtmayý,
çünkü sen canýmý acýtmayý sevdin beni deðil,
her seferinde alttan almadan düþünmeden irdelemeden yaktýn bu caný.
Ben bu caný sana emanet ettim sonuna kadar bana verdiðin her zarar kendineydi aslýnda farketmedin...
Yýprandýk hemde çok...
Tükettik kýsacýk zamanda,
artýk tükendi biliyorum yuvarlanýyoruz aþaðýya.
Uçurumun kenarýna geldik ve tutunucak bir dal yok bu sefer o uçurum bizim sonumuz oldu sonunda,
yüksekliðini bilmedigim bi uçurum bu ya düþeriz yaþarýz ve tekrar sararýz yaralarýmýzý yada ölürüz yok olur gideriz...
Seçim senin bu kararý tek vericeksin elbette,
çünkü ben artýk bu uçurumdan kesin düþüyorum bu sefer kenarýna gelip duramýycam.
Yapmýycam bunu, yapamam kendimi ezip geçmiþ olurum çünkü...

SAYGILARIMLA...
08/02/2008 03.25
Sosyal Medyada Paylaşın: