gecenin feryadý gizliymiþ, aþkýn en kuytusuna.. yüreðin bir nebze ferahlamazmýþ, hayali takýlýrmýþ aklýna.. kalabalýk gelirmiþ sana, boðulurmuþsun.. yalnýzlýðýn tam ortasýnda olsanda. ilk defa bu kadar tutsak hissedermiþsin kendini, ruhun veda etmek isterken hayata. unutulan hayaller ve yarým kalan sözler sararmýþ bedenini, aðlamak istermiþsin, hatta haykýrmak.. ama ne çare... gözyaþýn bitmiþtir artýk, kan dolmuþtur göz çukurlarýna.. VEDAT ERDOÐAN Ý.Ü. ECZACILIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
eczacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.