GÜL BAHÇENE HAŞERE DADANIYOR

GÜL BAHÇENE
HAÞERE DADANIYOR

Bir dinle çocuðum,
Sevgiye açsýn, besbelli her halinden
Ýliklerine kadar susuzsun da be çocuðum
Kurumuþ kapanmýþ göz damarlarýn
Kör karanlýk sarmýþ ufkunu çocuðum
Yazýk korkuyor, baðýrýyorsun avaz avaz
Vuruyor, kýrýyorsun; masa- sandalye ne varsa
Bunlar doyurmaz açlýðýný, aydýnlatmaz dünyaný

Defterini kitabýný
yýrtýyorsun sayfa sayfa
Uçaklar yapýyorsun boy boy
Belki taþýr sanýyorsun korkularýný
Fýrlatýyorsun bir bir…
Ama bunlar taþýmaz ki korkularýný çocuðum
Kimini bohça bohça yapýyor, sarýyorsun korkularýný
Saklýyorsun sýra gözlerine, sýra altlarýna tomar tomar…
Bir bilsen korkular yüreðinde
Silahý beynine giden yolda saklý…

O yolu bulmalýsýn bilgi denen yolda
Diþ biliyorsun öðretmenlerine
Belki de küfürler ediyorsun içten içe
Öðretmenlerinin seni anlamadýðýný sanýyorsun
Yaklaþ iyice bak þu saçlarýma
Bunlarý deðirmende mi aðartým sanýrsýn
Kimleri dinlemedim, kimleri anlamadým ki ben

Ah be çocuðum
Senin karnýn da aç
Al hele þu parayý
Bir simit al, doyur karnýný
Sonra, dinle be çocuðum, dinle

Bak! Üstün baþýn da yýrtýk
Toz toprak içerisinde
Hýrçýnlaþtýkça yýrtýlýyor
Yuvarlandýkça kirleniyor
Ama be çocuðum
Hýrçýnlýk yama atmaz ki söküðe
Yýrtýk büyüdükçe sayýlýyor eðeler
Dinle be çocuðum, dinle!
Sen bilgiye daha da açsýn
Sen önce bilgiyi tat, doyur açlýðýný
Bilgi yama atacak her söküðe
Her bilgide kapanacak bin ayýbýn

Dinle!
Dinledikçe bir damla düþecek ufkuna
Her damlada bir kökü çürüyecek kötülüðün
Birikecek damla, kabaracak umman
Dalgalar okþayacak bedenini
Dalgalar kýracak kötülüðün dalýný kolunu
Dallar tomurcuða, tomurcuk güle saracak
Dünyan gül bahçesine dönecek be çocuðum

ÝBRAHÝM ÞAHÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: