Bilmem hangi zamanýndayým bu koca evin ve hangi odasýnda.. Ne zaman haykýrsam duvarlardan dönüp suratýma çarpýyor sesim. Bir sýkýntý, bunaltý, bir boþluk; soðuk ve kapkara. Haykýrsam ne zaman; ölü gibi nefesim...
Sev derdi oysa annem, sev diyordu yüreðimde bir ses; Sev demiþtin ya Usta..
Bu sessizlik beni öldürecek Ve bu sensizlik gömecek beni bir yýðýn kalabalýk arasýnda. Üzerimde her geçen yýlýn hazan yapraklarý birikecek, Sensizlik kokacak yine toprak, su ve hava..
Sev derdi oysa annem, sev diyordu yüreðimde bir ses hep Sev demiþtin ya Usta..
Bülent Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Öztürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.