si
Ayrılık Türküsü
Gidersen apansýz düþünceyle git
Ayak sesini duymasýn zaman
Ruhlarý uyurken gölgelerin
Aðlamasýn mekan
Ýster üzül, ister sevin
Son sözü söylemeden git
Ne bir mektup býrak,
Ne de bir beyit…
Dert etme, yalnýz yaþamasýný bilirim
Biraz sensizlik yakar canýmý
Biraz da sensizlik
Bundan daha büyük bir acý var mý?
Ben Orhan gibi deðilim
Bakamam ’’giden geminin ardýndan’’
Yüreðim yere serilir
Umutlarýmda bir tutam kan!
Gidersen selam söyle ayrýlýða
Ve acýnýn zehir zemberek tadý
Bir þey daha var anlatamadýðým
Bir þey daha bilmiyorum neydi adý?
Sanma ki hemen ölürüm
Ya da unuturum hesapsýz;
Baþladý içimde senli bir hayat
Baþladý, bir mumya gibi ýpýssýz
Sonra neden gizlerim deðiþtiðimi?
Yalan söyleyemez aynalar
Nereye gitsem harap bir beden
Ve ruhum ateþlerde yanar
Yalnýzlýk bir þey deðil de
Þu kaçýk hayaller var ya
Ýþte o bitirir insaný
Artýk kafese benzer dünya
Ardýndan yokluk sarar her yaný
Yok uykular içinde kavuþmak yokluk
Zaman, hep senin yokluðundadýr
Yoktur bir nefes senli soluk…
(Simerenya, Nisan 2005)
Halil Ýbrahim Keçebaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.