Annem'e Hüznümle....
ne derdim oldu da dinlemedi ki,
kaç akþam sarhoþ halimi çekmedi ki,
anlatsam da bendeki dertler bitmedi ki,
anne dertlerim bu kadar,diyemedim ki...
gözümde yaþ olduysa,mendili verdi,
bazen saçýný yoluma paspas serdi...
oðlum neyin var çekinme söyle derdi,
beni aldattýlar anne diyemedim ki...
hasta olduysam,o da yanýmda yattý,
baþýma koydugu ýslak havlu en büyük ýlaçtý...
derdi hep "kalk oðlum ilaç saatin kaçtý"
ilaç fayda etmez anne diyemedim ki...
kaç akþam içtim de,bagýrýp çaðýrdým.
onun nasihatlerine hep bi saðýrdým...
sarhoþken evlattan çok tam bi kahýrdým,
içiyorsam sebebi var anne diyemedim ki....
ihanet dediðin kadar varmýs anne...
insanýn yaþarken canýný alýrmýs anne...
kaderimize ayný þey yazýlmýs anne,
seni þimdi anlýyorum anne diyemedim ki...
ne kadar saçma gelirdi,aðladýgýn akþamlar...
erkektir iþte ne olur,bazen kaçamak yaparlar...
5 dakikalýk zevk için aþklarýný satarlar,
erkekliðimden utandým anne,diyemedim ki...
14 yýldýr bu acýyý nasýl çekiyorsun,
ihanet denen ölümü her gün yaþýyorsun...
biliyorum bazý geceler hala aðlýyorsun,
babam adam deðilmiþ anne,diyemedim ki...
23.10.2009
cuma
semihce biþiler
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.