KARANLIK..

karanlýk, dalga dalga iniyor þehrin üstüne.
kol kola girmiþ sarhoþlar misali
birbirine yaslanmýþ
evlerin saçaklarýndan akýyor
sessiz sokaklara.
bir kapý çarpýyor,
nedeni bilinmez öfkeyle.
tetikte bekleyen çocuðun aðlamasý karýþýyor
öfkenin orta yerine.

sarhoþ naralarý yýrtarken
gecenin karanlýk örtüsünü,
yalnýzlýk yansýyor
sokak lambasýnýn solgun ýþýðýndan
saklanmaya çalýþan
minik gölgenin üstüne.

gece, keyfince oynaþýrken yýldýzlarýyla,
korku damla damla yaðýyor
kirli caddelerin
en ücra köþelerine.

kapalý kapýlarýn ardýnda sabahý beklerken,
titreyerek sokuluyor
kadýn
yanýnda gözleri açýk yatan kocasýna.

gün yavaþ yavaþ aydýnlanýyor
daðlarýn arkasýndan,
perdeler çekilip,
camlar açýlýrken
þehir silkinerek uyanýyor
kabus gibi uykusundan.
geliþine sevinilen bir sabaha

Eser Aslanlý
ÝZMÝR


Sosyal Medyada Paylaşın: