VAROLUŞ

Deniz kýzý saçlarýný savurup
Elinde tuttuðu köpeðin
kanlý kemiklerini kemiriyordu.

Ýnliyordu kertenkele
Kokladýðý gülden zehirlenmiþ.

Aðlýyordu güneþ
Alev alev yanan sulara doðru.

Rüzgar þapkasýný baþýna geçirmiþ
Savuþuyordu.

Toprak göðsünü açmýþ
Çýplak baldýrlarý ortada
Müþteri bekliyordu.

Ve fesleðen saksýlarýyla süslü
Penceresinin önünde,
Çirkin suratlý kýz,
Bir kefen iþliyordu çeyiz diye
Tanrý kadar güzel sevgilisine.

Sosyal Medyada Paylaşın: