ANALAR AĞLIYOR.

Ne oluyor dostlarým, bizlere ne oluyor.
Açýlým diyerekten, tuzaklar kuruluyor.
Sanki zafer kazandý, bak Iraktan gelenler.
Ne kadarda mahsunmuþ, þu Kandilden dönenler.

Onlar barýþ elçisi, gelecekmiþ gerisi.
Bunlar katil deðilmiþ, mahsunmuþ her birisi.
Unutuldu þehitler, aðlýyor analarý.
Hainler seviniyor, eksik madalyalarý.

Bu acizlik niyedir, þaþtým kaldým bu iþe.
Kim dur diyecek bilmem, bu onursuz gidiþe.
Unutuldu mu yani, al bayraklý tabutlar.
Açýlým diyerekten, yýkýlýyor tabular.

Endiþeyle izliyor, bu millet olanlarý.
Liderlerin yaptýðý, kayýkçý kavgalarý.
Bir taraf haklý elbet, vatan millet deyenler.
Hesabýný verecek, gerçeði görmeyenler.

Ne yapmak istiyorlar, anlamak mümkün deðil.
Vatan severler suskun, Türk milleti bu deðil.
Özümüze dönelim, yeter verilen taviz.
Bu ülkenin sahibi, sanki bizler deðiliz.

Uyarmýþtý bizleri, Atatürk hitabette.
Ülkemin düþmanlarý, hep fýrsat beklemekte.
Yapýlacak bir þey var, asla taviz vermeyin.
Ne dolap dönüyorsa, bu millete söyleyin.

Ýþte o zaman bu halk, yanýnýzda olacak.
Vatan hainlerini, bu ülkeden kovacak.
Biz aciz devletmiyiz, nedir bu teslimiyet.
Þehidimi unutmam, unutmuyor bu millet.

Hatýrla Osmanlýyý, manda isteyen vardý.
Vataný bölmek için, isyanlarda çoðaldý.
Yunanlýyla, Ýngiliz, birlik olmadýlar mý.
Ýtalyanlar, Fransa, yurda dolmadýlar mý.

Atatürk olmasaydý, bugün belki esirdik.
Kürt Said, Dersim derken, bugün nereye geldik.
Þimdi de bu hainler, bunlara taviz verdik.
Bu iþ böyle yürümez, bizler ipe un serdik.

Türkmendaðlý yanlýþsa, uyarsýn beni dostlar.
Sevinerek gülüyor, halimize düþmanlar.
Haklýyým ben haklýyým, her gün içim yanýyor.
Mehmetçikler ölürken, analarý aðlýyor.

HÝLMÝ CAN.
21.EKÝM.2009. (2483)



Sosyal Medyada Paylaşın: