NE GÜZEL YAÐIYORSUN,,
Ne güzel yaðýyorsun yaðmur,
Düþtüðün yerlerde naðmelerin,
Bazen öylesine þiddetlisin ki,
Kimi zamansa çok ama çok naifsin.
Oluklardan süzülürken topraða,
Evrene düþüþünle ýslatýyorsun ya.
Saklanmýyorsun bulutlarýn ardýna,
Ýniyorsun su bekleyen canlara,.
Ne güzel yaðýyorsun yaðmur,
Sana hasret dallar sulanýyor,
Sana hasret gönüllerin avuçlarýndasýn.
Yeþilde sevinç çiçekler se açýyor,
Göklerden inerken her yer yýkanýyor.
Islatýyorken yayýlýyor topraðýn kokusu,
Ebediyeti anlatýyor bu kokunun buðusu,
Gel þu kanayan kalbimde olsun vuslat,
Bana doðru gel ne olur beni de ýslat..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.