ŞEMSİMİ ÇOKTAN BİT PAZARINDA UMUTSUZLUĞA SATTIM

...Hakikat perdesinden bir kinayedir dökülen.
......Ve ruhuma giydirdiðim
.........Aþkýmýn kisvesidir þimdi yanlýzlýðým


Beden-i þehrimde hazan mevsimi

Adýný koyamadýðým
Beyaz zambaklarým vardý
Ýlkbahardan kalma
Solmasýna mani olmaya çalýþtýðým.

Þimdi solgun dallarýndan
Dökülen her damla
Tenimin iç duvarlarýný dövüyor

Sessizce en ücralarýmda
Biriken kan gölcükleri var þimdi

Alacakaranlýk bir geceden
Kopup gelen
Kamerin huzmelerinden
Bir çýðlýk dökülür yeryüzüne

Þemsimi çoktan
Bit pazarýnda umutsuzluða sattým

Dudaklarým yayýlmaz gamzelerime doðru
Artýk puslu bir gün bakýþlarým

Korkuyorum günün ýþýmasýndan
Yine mi yolculuk ?
Kendimi taþýmaktan yana aczim var

Þimdi içimdeki tuvale çizdiðim
Neþeli kadýndan arta kalan
Üzgün bir gölge vuruyor yere

Aðrýyan tan yerine dalmýþ
Ölüme tutsak bir çift göz

Gitmeli mi?
Kalmalý mý ?

Zaman ayrýlýða kurulmuþ
Ve saat gitmeleri çalýyor ne yazýk ki

Usulca topluyorum bütün kýrgýnlýklarýmý

Düþüyorum
Hüznün bitmek bilmeyen yollarýna

Yine yüzümden yaðýyor
O tuhaf saðanaklar

Paha biçilmez kimsesizliðim
Tek arkadaþým

Mecaz gergefine
Hakikat bir aþktý dokumaya çalýþtýðým
Sýcaðýnýn beni saracak o tuhaf büyüsüne
Bilsen ne kadar muhtaçtým

Anlaþýlan o dur ki
Sen beni ve aþkýmý
Mazinin o isimsiz
Aþk mezarlýðýna çoktan uðurlamýþsýn.

ÝNCÝ DENÝZ

2009 SONBAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: