Toprağın üzerinde paçavralar vardı

Çýplak ayaklarýyla dýþarý attýðým çocuksu korkularýmý acýdým
Gözlerinin alabildiði her þeye küsmüþler sanki, çýt çýkarmýyorlar

Yaðmuru çaðýran kuþ kalabalýðýna eþlik ediyor gibiyim
Her seferimde özlediðim annem, gelip sokuluyor dilime
Ve dilimin altýnda þekilsiz bir bataklýk büyüyor, ucu simsiyah
Þamdanlýktan çýkardýðým ateþ görünmüyor bile içinde
Sabrýmýn uysal köþesine sinip bekliyorum annemi

Ama o zaten benim içimde!

Büyük hüzün bolluðuma özenerek kestiðim bileðim sýzlýyor
Bilmeden ezdiðim onca karýncanýn ahvalinden habersiz uyumak istiyorum
Çocuk kokulu derisinin üzerinde týpký güzelliði gibi sýzlayan kýyafetli kadýnlara hür
Dibi yanýk ham hayallerimin hemen hemen hepsini rüyamda seyretmek istiyorum
Çaresizliðimin mabedinde öfkemi býrakýp gidecek yersiz uykum, biliyorum

Son nefesinde bile dipsiz karanlýða mahkümken tek umudum
Sütünü itina ile hazýrlayýp emzirecek ölüm!

Evet, bunu da biliyorum!

Irzý kýrýk bir fahiþenin özlemeden unuttuðu baþlýca deðerlerimizin kýyým safhasýnda uyuduk
Ve onunla uzun uzun muhavereler kurup yaný baþýmýzda uyuyan bebeðimizi uyandýrdýk
Aðlamaktan sesi kütleþti bebeðimizin ama yine de daðýlan uyku yorgunluðumuzun içine gömdük
Gündönümü bayramýmýzda odamýzýn sessizliðine devrilen tuðlalarýn üzerine yatýrdýk

Artýk hiç uyumayacak!


Babaya söz verdi..







berFarJeyn






Sosyal Medyada Paylaşın: