Senin gidiþinle hiç bir þeyin anlamý kalmadý Artýk benim için yok hayatýn anlamý Yýldýzlar karanlýða býraktý yerini Artýk ýþýk saçmýyorlar karanlýk gecelerime Gökkuþagý kaybetti bütün renklerini Gittiðin günden belli bahar mevsimÝ uðramadý buralara, soldu kalbimde açan aþk çiçeði Sen benim güneþimdin ya þimdi her yeri kara bulutlar sardý ,yaðmurlar bile kýskandý acýyla akan gözyaþlarýmý Ama onlar bile söndüremedi içimde hýzla büyüyen yangýný Sensiz geçen her saniye, = eþittir yok oluþ, hasretinden azap çeken ruhuma. Aþk ateþi yaktý bütün benliðimi Bir mum misaliyim þimdi aþkýn ateþi yaktýkça beni hasretinle eriyip verirsem son nefesimi Ne olur mezarýma kalbini býrakta, Öyle git canýmdan öte sevgili
GÜLNÝHAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
HİCRANIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.