kül kokan ellerimde, yaktýðým soðuk bakýþlarýnýn sýcaklýðý saklý. gizli bir hüzünde saklýyým, gül kokan yüzünde..
sýrra kadem basarken, eteðini rüzgarda savuran, gece arsýzý mýsralar gibi. çok uzaðýndayým, tüm umudum, adým adým ardýnda.
kelimeler büyüdü aðzýmda, yine de suskunum. kanýyor bak dudaðým, sana ’hiiiç’ derken..
hiçliðe aþkla baðlanmanýn bedeli, gölgene takýlan gözlerimin kararsýzlýðýnda saklý. ve karþýlaþtýðýmda seninle, hiç karþýlaþmamayý dilememde. oysa bana bakýyor olma ihtimalin, ruhumu besleyen tek ilhamým.
þimdi kül kokan ellerimde hiçliði büyütüyorum. haylimde gül kokusundan mahrum, gölgesiz yüzün. gizli bir hüzünde saklanýyorum, çok uzaðýnda, hemen yanýbaþýnda....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Sol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.