Nerden baþlýyorsam sana yol üstünde unuttuklarým için geri dönmemek adýna baþladýðým yerden geriye vardýðýmý her unuttuðumda................
Beni gündüzlerden ýrak, tahrip yanlýzlýðýnda tanýmsýz bir bahara baþýboþ bir kelebek gibi öylece býrakýyorsun...
sonra bir çocuk iliþiyor çaldýðým kapýlarýn ardýnda üþüyen gitgide büyürken gençlik manzaralý cesedim farkýna varýyorum, yüzümde zangýrdayan karýnlýðýn cebimdeki ilk hatýrana sevinirken...
Cüzdanýmda eksikliðin saklý kýyým kýyým þehrin her kesiminde bir bir küfürleþiyoruz sana sormadan göðsümde inleyen ruhundan hala haber yok, sebebsiz susmana baþ edemezken.....
Tek varisi sayýlmýþtýn güneþin oysa sensiz uykuma vuran sabahlarý kim toparlar,bilmiyorum ha bire kýrýldýkça yüzün damla damla kimbilir bu hangi gecenin hangi ayazý ?
Madem donukluðumu eritecek güneþ vardý da Seni neden yarattý Tanrý.....?
( ÝBRAHÝM YALÇIN )
Sosyal Medyada Paylaşın:
YALÇINİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.