Çok mu geç kaldým seni sevmeye Ne vakit geçti ilk sevdiðimden bu güne Kaç bahar sürmüþ kuytulara atýþým kendimi Ne vakittir kaçýyor gözlerim gözlerinden Bilmezdin, ölüm çökerdi seni her gördüðümde içime Korku kokardý rüzgârýn Israrlý bir heyecanla beraber Sinsice korku akardý gönlüme Bir kaçýþ alýrdý aklýmý o vakit Aklýmdan eden yolundan da süpürürdü sarhoþ bedenimi Seni gördüðüm vakitler Hayalet saatlerdi Söyledim kaçtýðýmý, saklandýðýmý kendime Sen deðildin kaçýþýmýn sebebi Lakin sendendi korkum Kýldan ince kýlýçtan keskindin Sevdanýn sýrattan olduðunu bilmeden Ben seni cennet gider gibi severdim Bilirdim ölümüm senden deðildi Ama ecelim küskün bakýþlarýn sanýrdým Gülüþün gözlerimden silinmezdi hiç Ve gidiþin de içime iþlemiþti bir ince hastalýk kadar ezinç Ben seni sevemedim ki sevdiðim Sen bunu hiç bilmedin ki Ben seni sessiz sevdim Bu geç kalýþ koyuyor fakat; ben seni sensiz sevdim Benim esrarlý esaretim...
canALÝ Sosyal Medyada Paylaşın:
canALİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.