Daðlar ki küsmüþ bana, demekte artýk yeter… Bu kaçýþ nereyedir, ölümden bile beter, Narçiçeði nazenin, gülüþün ismin yeter, Dayanýlmaz aðýrlýk, þu ayrýlýk hasreti.
Kelime kifayetsiz, yetersiz kalýr sözler. Ýfadeler lal olmuþ, yanmakta közde özler. Vurguna bedel gibi, zeytin beyazý gözler, Dayanýlmaz aðýrlýk, þu ayrýlýk hasreti.
Aslým ki topraktandýr, bir hiç idim ezelden, Ecrimden yansýyan söz, sanki denilmiþ elden, Muhtacým ben varýna, vazgeçsem de ben serden, Dayanýlmaz aðýrlýk, þu ayrýlýk hasreti.
Kardelen sýcaðýný, daðlarýmdan derdiler, Zakkumdan harmanlara, hasat diye verdiler, Bir yangýn ki kýþýmda, karlarýma serdiler, Dayanýlmaz aðýrlýk, þu ayrýlýk hasreti.
Þahin HANELÇÝ 18.10. 2009 ALBANÝA Sosyal Medyada Paylaşın:
Şahin Hanelçi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.