konuk

dipsiz bir yataktayým
sen iliþince köþesinden
kanunsuz yaþamalýyým diyorum
tüm fizik, gelenek ve örf âdetlerine karþý



her saniyesi katran gecenin
örtüsüne sýmsýký sarýlýrken
yanaðýmý yaslamak istediðim bedeninle
usul usul yaklaþýyorsun


sözsüz kalmak buymuþ iþte
kalemin ucunu kýrýyorum
ve
kim gelse açýlmýyor artýk
tekrar yazmak istemediðinden olsa gerek aþký.



’’beni az, ama uzun sev’’ gibi cümleler sarfediyorum...



saçlarýmý diriltecek ellerini çaðýrýyorum
günlerimin sancýlarýný sararsýn biliyorum
sensiz geçen, sensiz geçmesine izin verdiðim günlerin



ben
kocaman bir yalnýzlýðým.
musalla taþýnýn üstüne serdiðim özlemlerimle
son nefes çýkacaksa bile
sana dair olmalý bu biliyorum
bildiklerim ve hasretim yetiyor bana, sanma þimdilik
sanma biter
yorgun akþamlarýmda
kadehime konuk olan
aþkýn sahibi sen oldukça
son yok sonsuzluk var.................






’’beni az, ama uzun sev’’(Marlowe)




Sosyal Medyada Paylaşın: