Selimcik özler,sorar sordukça aðlatýr..
Ömerin mezar gülü,çoktan açtý..
"Cennette abin der" anne anlatýr..
Hasret sayýklatýr,uykular kaçtý..
Giden gelir mi,aklý ersin Selimin,
Çýka gelir, tekmeler kapýlarý,
Tutar çeker,ellerini annenin..
"Cennete götür"akar gözyaþlarý..
Kan akýtýr,uykudaki sancýlar,
Boncuk yanaklarda, donuk acýlar...
Selimcik sýska, içine kapanýk,
Yüreðe ok düþer,ayný yaþtadýr.
Sessiz aðlar,hýçkýrýr yanýk yanýk,
Doktora varýlýr, Selim hastadýr…
Aðlar baba,acýlar dondu artýk...
Tahliler kötü,dizbaðý çözülür,
Tabutlar sýralý siste mezarlýk…
Sisler açýlýr,Ömer’ini görür,
Güneþ tutulmuþ, her yer kapkaranlýk...
Doktor söylerde,yürek mi dayanýr,
Acý gerçek, "Ahmet Selim Lösemi.."
Anne loðusa,acýlar katlanýr,
Bitmedi ki,Ömerciðin özlemi..
"Þükrolsun, O verir,sevdi mi alýr",
Hak’ka teslim, dökülür kelimeler,
Þafi’sin Rabbim,dile dert mi kalýr,
Yakarýrýz,þifa bulsun Selim’ler,
21.May.07