Hayat ne Paris'miş ne İstanbul'muş...
O kýrýk çizgiler sarmýþ alnýný
Demek ki senin de miadýn dolmuþ
Sen sen ol unutma insan yanýný
Hayat ne Paris’miþ ne Ýstanbul’muþ...
Toplasan vefâyý inan kýrk etmez
Kader çizgisinden asla çark etmez
Nerede yaþarsan yaþa fark etmez
Hayat ne Paris’miþ ne Ýstanbul’muþ...
Getirdin þu dünyaya yaþa be annem
Sorarsan þu gönlüm paþa be annem
Soðuk su katmýþlar aþa be annem
Hayat ne Paris’miþ ne Ýstanbul’muþ..
Deliler akýllý, akýllýlar saf
Duygular ediyor içimde tavaf
Nefret etmez olmuþ sevgileri af
Hayat ne Paris’miþ ne Ýstanbul’muþ...
Anladým haybeye kürek çekmek bu
Zengin sofrasýnda yavan ekmek bu
Bir gece yarýsý dibe çökmek bu
Hayat ne Paris’miþ ne Ýstanbul’muþ...
Aldým ben göçümü gitmeye hazýr
Çoluða, çocuða býraktým hasýr
Düzelmez bu gidiþ, geçse bir asýr
Hayat ne Paris’miþ ne Ýstanbul’muþ...
OKTAY ZERRÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.