AŞKı KeFeNSiZ GöMMeK..!

Nefreti iþledim takvimlere; nakýþ nakýþ
Gözyaþlarýmý yüreðime akýttým durdum
Beni ölüme uðurlarken o son bakýþ..!
Senin gözlerinle , kendimi vurdum..!

Gündüzleri öldürüp geceye gömdüm..!
Daðýttým mutluluðu hüznün eþiðine..!
Aþkýnla tutuþup , nefretle söndüm..!
Aðlamaklý bastým aþkýn tetiðine..!

Þimdi beni sana , seni ölüme býrakýyorum
Bil ki ben ; þiirle doðup aþkla ölenlerdenim
Kalan iki damlayý da yüreðime akýtýyorum
Çünkü ben aþký kefensiz gömenlerdenim..!
Çünkü ben aþký ; ölümsüz bilenlerdenim..!

Sosyal Medyada Paylaşın: