Karanlýktý odamda tüm ýþýklarý söndürmüþ eski radyomda yurttan sesler korosunu dinliyordum her geçen gün içimde azalan umutlar yumaðý Þakir’in bizim Makinist’e emanet ettiði Boncuk sütünü halýya dökmüþ bana bakýyordu mahçup sonra radyomda sustu Boncuk geldi ayaklarýma kývrýldý ýþýk yok radyo yok sütte dökülmüþ üstelik cepte yoksa tek kuruþ metelik boþver ne olursa olsun yeterki bir kedin olsun sütünü yine alýrsýn aksi takdirde her þeye raðmen eli boþ kalýrsýn
Þakir teþekkür ederim ben bu Boncuk’la her yere giderim
Sosyal Medyada Paylaşın:
faruk tabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.