Günde kaç kere onlara baktýðýmý bilemiyorum,
Bunlarýn hesabýný yapmadan ayaða kalkýyorum,
Gece ayný yerdeler, bahçenin içinde birlikteler,
Gündüz neler yapýlacaðýný artýk öðrendiler…
Öðlen saatlerinde biri annesiyle birlikteydi,
Nedense ters bir saatte bahçeye gelmiþlerdi,
Annesi onu yalayarak kendince temizledi,
Sonra bahçe kapýsýndan çýkarak gitmek istedi…
Küçük yaramaz durur mu, annesinin peþinden gitti,
Yeniden yalanmak için durmaksýzýn ona sürtündü,
Annesi kýrmadý, baþýndan kuyruðuna kadar yaladý,
Ayný zamanda hedefi unutmadý, oraya yürüdü…
Acaba diðer yavrularý o sýralarda neredeydi?
Hangi hedefin peþinde yollara düþmüþlerdi?
Gece anne rahminde gibiler, birlikte uyuyorlar,
Gündüz olunca onlar da anne gibiler, daðýlýyorlar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.