Bir kadýn silueti misafirdi düþüncelerime, Bir ihanet tablosunu izliyordum. Martýlar çýðlýk çýðlýðaydý yalnýzlýðýma, Tüm yalan sevgilerden geçiyordum. Hücreme sinmiþ tütün kokusunda, Dünyaya kapalý perdelerim gibi sararýyordum. Kelimelerim de terketti beni, Artýk aciz ellerim, seni yazamýyorum.
Geçen gece ortasýndan bölündü uykularým. Saat üçtü, yaþamak inadýna güçtü. Yeter artýk dayanamýyorum diye haykýrýyordum. Yaradana sesleniyordum alsýn diye emanetini, Beni bu hale aþklarým getirdi. Sevmeler yabancýydý firari ruhuma, Dostlar yalancýydý unutmam derken, Hayat liðme liðme parçalýyordu tenimi, Ben veda ediyordum gecenin yarýsýnda, Yaþlara teslim ederken gözlerimi, Aðýz dolusu küfürlerle kovuyordum. Bana hükmeden kimsesizliðimi,
Son bir umutla bir yaþam doldurdum. Kadehim aðzýna kadar doluydu. Sevdiðim kadýnlar sýrtýmdan vuruyordu. Gözlerimden kan damlýyordu. Kalemim isyankar bir kelimeye müptela, Ýnadýna duygular benden kaçýyordu. Asi bir yaðmur gözlerime çöreklendi. Ben hayaline þiirler okurken, Kadehler kýrýldý, hüzün kanattý ellerimi.
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.