Uyan ey deli gönül,yine gözlerin kapalý Mazlumun gözünden akar gözyaþlarý Mihenk taþý gibi dönme, býrak sefayý Dönülmez akþamýn ufku çok geç demiþler
Mizaný kur,ölç biç kendini, kendi içinde Basiretin baðlanmasýn,at öfkeni de Baþ yastýða gelip ne yaptým deyince Ona da bulunmaz çare demiþler
Nerede kaldý merhametin,nerede insanlýðýn? Dünyaya baki kalmayacak fani varlýðýn Vakit er iken adým at,ver artýk kararýn Kapanmayan tek yara vicdan demiþler
HAZAN 2009 Sosyal Medyada Paylaşın:
hazan444 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.