ANNEM, GÜNEŞİN BATIYA DÜŞMESİYLE BAŞLAR UZUN GECELER

ANNEM,
GÜNEÞÝN BATIYA DÜÞMESÝYLE BAÞLAR
UZUN GECELER

Annem,güneþin batýya düþmesiyle baþlar,
Uzun geceler..
Senin yokluðun ise, yüreðime düþmesiyle,
Avuçlarýma düþmesiyle baþlar.
Sonra seni yazarým..!
Bir elimde hasretin, bir elimde yokluðun dua olur.
Dökülür hece hece, gözyaþý olup dudaklarýmdan.
Bazen, iliklerime kadar ýslatýr yalnýzlýðýmý.
Yani sensizliðimi hasretin..!
Bazen de, bedenim de ter olup iþler.
Gün olup yýl olup damarlarýma.
Bazen de ufak ufak tebessüm yaðar..
Gözlerimden yanaklarýma doðru..
Çaresizce, usul usul..!
Ah derim o zaman..
Çünkü yüreðim,
Çünkü sensizliðim çok acýr anne..
Çünkü sensiz gülmenin hiç bir anlamý yok anne..
Sensizliðin hiç anlamý yok anne, hiç bir anlamý yok.
Geceleri, dýþarý çýkamam biliyor musun?
Yýldýzlar sensizliðe aðlýyor çünkü..
Sensizlikte ýslanmak çok acýtýyor beni..
Çok üþüyorum o zaman anne ,çok üþüyorum..
Sen demez miydin, üþüme üþüme diye..
Þimdi sen üþütüyorsun anne..!
Yokluðun üþütüyor, sessizliðin üþütüyor..
Çaresiz kalýþým üþütüyor, gelmeyiþin üþütüyor anne..
Gelmeyiþin üþütüyor, gelmeyiþin üþütüyor..!

ÞAÝR Yusuf BÝTÝM

Sosyal Medyada Paylaşın: