KÖYÜM İNSANI
Benim köyüm ormansýz kuru toprak
Ev duvarlarý taþ,damlarý toprak
Suyu yoktur çünkü iklimi kurak
Ýnsanlarý ýrgat,cepleri boþtur
Köyümün kadýný erkenden kalkar
Ununu yoðurur hamuru yapar
Ekmeði piþirir,ocaðý yakar
Sýkmasý çökelek,kuru soðandýr
Köpeðinin bir yal yapar önüne
Kuzusunu sürer daðýn yoluna
Ev iþini tenbih eder geline
Akþama yorulur erkenden yatar
Gençleri kahvede çayla ,sigara
Eðlencesi piþti,okey ve tavla
Cepte metelik yok zaten fukara
Acýkýrsa bakkal’dan çemen ekmek arasý
Eskiden çok kýþ olur,daðlar hep kar’dý
Açlýktan kurt’lar köye uðrardý
Sürülere dalar,koyunlarý parçalardý
Þimdi ne o kýþ, ne kurt’lar kaldý
Köyümde yok ama hamburger kafe
Düðün olsa vururlardýhep tef’e
Eskiden gelinler binerdi at’a
Þimdi en az elli taksi az olur
Gençlerimizin çoðu gözünü açtý
Çalýþmaya büyük þehirlere kaçtý
Aklý olan büyük iþ yerleri açtý
Zengin olanlara haset baþladý
Baðdatlý der þükür,çok þeyler gördük
Bizlerde büyüdük ,anne baba olduk
Çalýþtýk ,didindik muhaneti kovduk
Þimdi emekliyiz gezeceðiz artýk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ismail hakkı bagdat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.