Denize baktým bir ay ýþýðý vardý bir de ben bir de balýkçý vardý uzaklarda sevda þarkýsý söyleyen rüzgar dans ediyordu dalgalarla an da kalmak geçti içimden
Topraða baktým bir gün ýþýðý vardý bir de sen bir de sevda çýlgýný zýlgýt çalan karalar giyinmiþ bir beden sana sýðýndýk yaþama umuduyla kal demedi dilin gözlerin ihbar etti pusudaki umut avcýlarýna
Yüreksizler ýslýk çalarken zamana biz aþka yazgýlý içimizdeki korla koþtuk düþlerimizin peþinden sanki bizim için yaratýlmýþtý dünya
Ey sonsuz düþüm aný yaþamanýn farkýndalýðýný öðreten elim gözüm yüreðim bilirsin en haylaz benim yeryüzünde dereyi görmeden paçayý sývayan bazen þom aðýzlý bazen de dobra ki bilirim sen en çok bu halimi seversin
An gelir de baþlangýcýn sonu olursa iþte o an düþlerimiz güdük kalýr bu sevdaya yolun açýk olsun kendine iyi bak tümcelerinin suskun çýðlýðýnda ellerimiz gözlerimiz düþlerimiz ayrýlýr titrek ve buruk bir gülümsemeyle dudaklarýmýz tadarken gözyaþlarýmýzý yine de caným canýnýn yanýnda kalýr
Demet Duyuler Doðan Sosyal Medyada Paylaşın:
su-susar-sa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.