Sensizliðin sessizliði sinmiþ Her bir köþeye. Ne dokunan var bardaða Ne su koyan þiþeye. Ne tabak kaþýk sesi Ne de kýrýlan su testisi. Gözlerim elektrik süpürgesinin Beyni týrmalayan gürültüsünü Gömlek yakan buharlý ütüyü arar Beynimdeki kavga akla zarar Zorlamadý hiçbir þey sensizlik kadar Sokaklarda in cin top atýyor Sanki mahalleli üzüntüden yatýyor Ne eskicinin duyulur yanýk sesi Ne kapýyý çalan seyyar satýcý. Ne de ihtiyaç soran kapýcý. Yaþam yokluðunla durmuþ Sensizlik çok zor, çok acý. Münir ÜSKÜDAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
DOST07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.