Ýçinden gece geçen kelebekleri Gündüze yakýþtýrmaz hayat Gerçeðin yataðýndan yontulan lavlarla okþar Düþe deðen sesler gelir sonra ve bir kör tapayý kanýrtýr O zaman silkelenmiþ dul bir dut dalý olur insan Gider ve þiirin o boþ sarýþýn satýrýna saklanýr Önlenmiþ bir suikasttýr artýk. Maðduruyla akraba
Bildik bulvarlarda boðulmamak için Sokaklardaki bütün gölgeleri boðar ilkin Sýkýlýr sonra Sonra bir iç sese bile seslenmek zor gelir. Ve susar Belleðini bir yatakta yitirmekten yakýnýp yakar Geçip gittiði tüm yataklarý ama gecikmiþtir Geçmiþtir ömründen sesler. Geçmiþine Acil sedyesinden bakýyordur artýk
Bu sýzý sessizce çekilir ve sis basan eline Tedavülden kalkmýþ jokerler gelir desteden Kentin köpekleri mor salkýmlý sarmaþýða dolanmýþ Çýplak bir sabah ayýna hýrlar O vakit sanki bütün yolculuklara yokluðuyla Sanki tene aþksýz çýkar gibi çýkýlýr O vakit oradan bir atlý gelip Atlaslarýn terli terkisini kalbine yaslar Ve bir nergis yok yere yaþlanýr. Ansýzýn
14109Ýst.
Sosyal Medyada Paylaşın:
A.Y Borke Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.