Sen hiç bilir misin!
Ne söylesem nafile biliyorum
Bizzat yaþamadan ve halde demini bulmadan
Kalbin itminana doymadan ruhun sancýdan arýnmadan olmuyor iþte
O hal bir baþka melal diyorum
Hissiyatýmýn renklerinde fevkalade haz alýyorum
Lakin her nasýlsa onu anlatmaya muaf fak olamýyorum ve susuyorum
O vakit kalbimde asudeleþiyor
Ruhum bir seyyah olarak adeta kýtalarý dolaþýyor
Sevdam mütemadiyen harlaþýyor ve kudret halimde azimle korlaþýyor
Biliyorum edepten anlamam
Ve edebiyatýn rüknüyle nefesimi anlamlaþtýramam
Halimde derlediðim ve yýllara sari sefilliðimle varlýðýmý hasredenim
Nefesten ziyade sermayem yok
Edepten maada keyfiyetim dirliðimde nedense yok
Tefekkür muhayyilem fevkalade çok ve umutlarda gerekçelerde ne ok
Öðrenmek meraka tabiidir
Ýdrak insan ikliminde fevkaladeleþen gülü badiredir
Ýzan kulluk birliðinde ve zihin kalbin sezgisiyle inkiþaf içinde sebeptir
Nice güftelerde ne gizlidir
Aþk neden mevsimlere tabii olmayan hazzý güzelliktir
Gönül ikliminde ritmini bulan suhulettir ve bir ahenk içinde haysiyettir
Gel korkularýný yenerek dinle
Urbasýz tende aþk bir bahane ve kalbin fakirliði senle
Ruhun asudeliði anlam bütünlüðünde ve hakiki aþk sor kiminle derdinde
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.