GECENİN ELLERİ

Buðu duman karýþýk
Karanlýk bir geceyim
Gölgesiz
Ay’a dair
Güneþ’e dair
Bir hezeyan içinde
Boþ gözlerle bakarým
Yitip giden gençliðim
Yazýk

Yok bu ben deðilim
Titrer ellerim
Titrer bedenim
Hani ben bir geceyim
Mavisinde
Siyahýnda
Rüyasýnda
Riyasýnda
Hani ben bir gecenin
Hezeyaný içinde

Elleri var gecenin
Pusu var kollarý var
Gecenin bir çýðlýðý
Gecenin bir ses var
Gecenin bir serseri
Bir karanlýk yüzü var

Hani ben bir gençiliðin
Buruk hüznü içinde
Mecalsiz kederli
Bir kem vücut içinde
Hani ben buzlu camýn
Donuk resmi içinde
Sinirli
Sýkýlmýþ yumruðuyla hazýr
Ve kafa tutan
Tabulara
Neþ’eye Hani ben bir gençliðin
Sýkýntýsý içinde

Trenler kalkar yüreðimden
Yalnýzlýða
Eleme
Mihnete
Raylarý týkýrdatýr
Geceye uzanýr
Gölgeler uzar
Ben giderim
Iþýksýz
Soluksuz
Merdiven dayar geceya elem
Beni yakalar
Sýrlarýna çeker
Sýmsýký kavrar
Ve boþluðuna savurur

Vuruk hayallerim
Sessiz ve gözüyaþlý çocukluðum
Gençliðim
Kýrýklýðým
Burukluðum

Adým adým fýrtýnalý
Çýðlýklý ve karanlýk
Yüreði var gecenin
Bana benzer
Tabutu dar
Sýðmaz içine þefkati
Sýðmaz içine bir yarýsý
Heyecaný sýðmaz

Kaldýrýr arþa tabutu
Gecenin elleri ýssýz ve isli
Gecenin elleri kara ve puslu
Kaldýrýr beni
Bir yaným yaslý

Hani ben bir gecenin
Hezeyaný içinde

Gecenin uðultusu hapseder beni
Ayazýna çeker
Uðultusuna bular her yanýmý
Kendimi kaybderim
Yitip giden bir çocuk baðýrtýsý
Bir deli na’rasý gibi
Yitip giden birtebessüm
Bir çift gözyaþý gibi
Söndürür alevlerimi

Kara ipliklerle dokurum
Gecenin þarkýsýný
Gecenin sýrlarýný
Hani be geceye karýþan
Bir duman bacadan tüten
Bir yýldýz geceye kayan
Bir sefil kuþ sürüsü
Geceye tutsak
Kanatlarýmý yorar geçerim

Gecenin elleri ýssýz ve isli
Gecenin elleri kara ve puslu

Ay kaybolur önce
Ve kar yaðar geceye
Gri islerin ardýndan
Bir sis perdesinin kaybolmuþluðu içinde
Ellerimin titreyiþi
Ve beynimin sarsýntýsý içinde
Parmak uçlarýma kadar
sapsarý bedenim
Ufukta kesiþen iki rengi
Ýki zýtlýðý saran bedenim oof

Ne kara gök
Ne mavi
Rüyasýnda
Riyasýnda
Bir bilmece
Bir toz bulutu

Çatlayan damarlarýmdan gece akar
Geceyi öksürür
Geceyi sayýklarým
Geceyi yazar ve yaþarým

Uzantýsýyým bir gecenin
Kör karanlýklara deðin
Yaðmur þakýrdarken beynime
Siyahlara bürünen bir yol
Ardýndan yaðmura
Ardýndan kara tutsak bir yol
Nereye götürdüðü belli olmayan
Bir baþýna kör bir uzantý
Taa meçhue kaybolan
Geceye dolanan bir yol
Issýz elleriyle
Ýsli elleriyle
Dumanýyla buðusuyla
Beni çeken bir yol
Gecede ve karanlýkta
Üþüyen bir yol
Gecenin elleri
Gecenin sesleri

Trajik oyunun
Son manzumesi gibi
Aðlatýp da geçen
Hatýrda kalan
Bir yara gibi
Bir çift gözyaþý gibi
Bir serzeniþin öyküsü
Gece
Karanlýk
(1998)

Sosyal Medyada Paylaşın: