Azmýþsa bir kere nefis þeytaný
Ýnsan hayvanlaþýr, adamlýk sürmez
Gem vurup götürür þerre insaný
Gözleri körleþir kimseye görmez.
Mutlu günler nerde? siler geçmiþi
Çiðden zýkkýmlanýr almaz piþmiþi
Þer yollar onundur, yok hayýr iþi
Evine uðrayýp arayýp sormaz.
Geride aðlayan anamý, yâr mý?
Ýnsanlýk ne kadar, ölçüsü var mý?
Þekil deðiþtirmiþ, þeytan aðlar mý?
Basiret baðlanýr, insanlýk durmaz.
Hiç mi yoktur senin imanýn dinin?
Þu tarumar olan aile kimin?
Yavrular periþan, vicdansýz senin?
Merhamet yoksunu,kalbi hiç vurmaz.
Yok mudur geninde baba þefkati?
Bu nasýl bir yürek, taþlardan katý
Bir gün yardan atar þeytanýn atý
Rüzgâra kapýlmýþ, dünyayý görmez.
Ya Rabbi mazlumun sensin bileni
Gözyaþý akýyor, yoktur sileni
Þikâyet deðildir, bu bir temenni
Islah eylemezsen hidayet ermez.
H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.