Göç mevsimi
Sen, týlsýmlý rüya
Þafak sancýsý
Ben haddi hesabý bilinmeyen
Acýlarýn hancýsý
Anýmsýyorum
Yolunun düþtüðü gün
Düþen sadece yol olmamýþtý
Serçe dalýndan, kahve falýndan
Deri yýlandan, kýlýf yalandan
Düþmüþtü
(bir kaç düþen daha vardý gerçi
ayrýntýya girmemeyeyim)
Kapalý giþe oynanan oyunlara inat
Açýk kartlarla oynamýþtýk seninle
Arada zar tuttugunu biliyordum da
Gülümsüyordum inadýna
Yeri geldikçe
Sen de gülümsüyordun
Daðýlmalarýnýn arasýnda
Bekçi gibi bekliyordu ayrýlýk
Hesabýný görüp gönderiyordun
Bir süreliðine uzaklaþýyordu yalnýzlýk
Göç mevsimi baþladýðýnda
Güneþli günlerden birer dilim
Ayýrýyorduk zulamýza
Karanlýðýn kol gezdiði günlerde
Sýðýnmak vardý umudun brandasýna
Yani bir þekilde çözüyorduk
Hayatýn þifresini, þeytanýn hilesini
Korkularýn filesini
Koyu renkli kalýn perdeler kapatsa da
Farklý pencerelerden bakýp
Ayný ufuklarý görüyorduk
Bütün çözülmelerin arasýnda
Yüreklerimizi nasýl da yorduk
Son otobüsünü de kaçýrmýþtýk mutluluðun
Yalýn ayak koþuyorduk ardýndan
Topuklarýmýzýn kanýný avucumuzla silerek
Bilerek acýyorduk bilerek
Ellerin anlatýyordu en güzel masallarý
Gözlerin hep keþkelerdeydi
Bakýþlarýn bulaþýyordu her yerime
Yýkýyordum silinmiyordu
Öyle bir þeydi
Yeri geldikçe
Ýsim takýyorduk birbirimize
Yeþil-mavi
Þahrud-seyduna
Fýrat-dicle
Bütün isimlerini seviyordum da
Bir yalnýzlýðý yakýþtýramýyordum sana
Ve kýrmýzýydýn bütün renklerin arasýnda
Serçenin kanadý kýrýktý artýk
Yýlanýn derisi yýrtýk
Göç mevsimi baþladýðýnda
Payýmýza düþeni almýþtýk
Bakma öyle gözlerimin içine
Keþkeleme umudumu
ölümün þakasý olmaz
En az senin kadar diriyim
Yeri geldikçe
Þahika Güray
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.