Dün yine hayalinle karþýlaþtým mavi ufuklarda,
Gece, rüzgarla birlikte kokunu getirdi bana..
Bu aslý astarý olmayan sevginin sonu olmadýðýný,
Bilmeliydim aslýnda...
Fakat,gel de sor bunlarý kalbime
ve sana neler anlatacaðýný bir gör..
Okyanuslar kadar büyük,yýldýzlar kadar ulaþýlmaz
Aþkýmdan söz edecektir sana...
Teselli arýyorum içtiðim her sigarada,
Seni unutmak için..
Bir de þarký tutturuyorum inceden ince..
Ama nafile!..
-Sensizlik- diye baþlýyor,bildiðim tek þarkýdaki kelime..
Öyle girmiþsin ki kalbime,
Dal budak sarmýþsýn adeta..
Sarmaþýk gülleri gibisin kalbimin en ücrasýnda.
Sensizliði yaþamak artýk kambur oldu sýrtýmda.
Hayatla ölüm arasýndaki o ince ve karanlýk kuytuda,
Bir ben,bir Yaradan artýk..
O da yetmeli bana!...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.