BİR GÜNDEN

Berna, altýda kalkýyor.
Saatim, altý on beþte çalýyor
Kolumu uzatýp, susturuyorum.
Kýzým onu, on buçuða kuruyor.
‘Çýt’ çýkmýyor.
Yalnýz, bir ýþýk geliyor, mutfaktan
Berna kahvaltý ediyor.
Belki bazen istemsiz bir týkýrtý…

Gözlerim, beynim, benliðim uyuyor…

Kapýlar, açýlýp açýlýp, kilitleniyor…
Asansör sesi, biiiiir! ..
Asansör sesi, ikiiiiii! ..
Zil sesi…
Demek ki problem yok
Uykuya devam! ..

Arada sýrada
Duvardaki saati
Tek gözle izliyorum…
Dokuz…
On…
On buçuk…
Saat çalýyor! ..

“Belya! .. Begüm! ..”
“Tamam anneeee! ..”

Bir gürültü, patýrtý! ..
“Defterim! ..”
“Kitabým! ..”
“Kalemim! ..”
“Çantayý al! ”
“Servis! ..”
“Koþ! ..”

Kapýlar açýk kalýyor.
Saat on bir.
Asansör sesi, biiiiir! ..
Asansör sesi, ikiiiiii! ..
“DRANNNK! ..”
Dýþ kapý ile rüzgâr arasýndaki kavganýn
Son sözcüðü! ..

Beyaz anahtarla
Ýþi tatlýya baðlýyorum.
Oda kapýsýný, rüzgârýn elinden kurtarýp
Siyah anahtarla, garantiye alýyorum.

Sonra
Sessizlik, yalnýzlýk…

Servis þoförü, kornaya basýyor.
Demek gittiler.
Perdeler, ýþýðý býrakmayýn!

Þimdi, herkes kapýlarýn dýþýnda
Benden baþka…
Uykuya randevu veriyorum.
Gizlice giriyorum
Yataðým sýcak…
Uykunun ayak seslerini bile duymuyorum.
‘Çýt’ yok.
Rüzgârda bile…
Rüyalarýmda bile…
Sessiz filmler gibi seyrediyorum.
Hem uyuyorum
Hem uyuduðumu hissediyorum.
Uyku içime siniyor
Uykuyu yaþýyorum.
Ben
Yataðýn derinliklerinde
Yitirip benliðimi
Kayboluyorum.

Zaman zaman
Rüyalarda buluyorum, kendimi
Kendime söz geçiremiyorum.
Bu ben, baþka ben…

Ben, beni bulduðumda
Saat ikiye geliyor.
Haberler geçmiþ
NTV’den veya CNN’den
Haber özetleri alýyorum.
Önce görüntüsüz…
Çünkü gözlerim yanýyor! ..
Yavaþ yavaþ aralayýp, gözlerimi
Kirpiklerimin arasýndan izliyorum.
Beynim, hâlâ gidip geliyor
Ýçim bayýlýyor! ..

Belki bir film
Belki bir tartýþma programý…
Dizilerden hiç hoþlanmýyorum.

Arka arkaya bir þeyler içiyorum.
Caným sýkýlýyor
Dýþarý fýrlýyorum! ..
Dýþarý dediðim
Yüz metrekare teras…
Etrafý çiçekli
Çiçekten öte kumsal, orman, deniz…
Alabildiðine…

Saðda solda daðlar, baþlarý karlý…
Bulutlarla güneþ oyun oynuyor.
Gizli bir ressam boyuyor, onlarý.
Belki bir çocuk oyun bozuyor
Saða sola kaçýþýyorlar! ..

Güneþ, bir yerlerden bakakalýyor! ..

Onlar, benim canlarým!
Arkadaþlarým! ..
Aralarýndayým…
Gülümsüyorum
Ýçim sevinç doluyor.

Yalnýz, rüzgâr var ki
Geçimsiz, þu günlerde.
Giysilerimi geçip
Önce üþütüyor
Sonra içime iþliyor, yavaþ yavaþ
Kemiklerimi dondurup
Ýliklerimi titretiyor! ..

Ýçeri kaçýyorum.

Olmaz olsun, böylesi! ..
Arkadaþ deðil! ..
Baþ düþmaným kesiliyor! ..

Gelme! ..
Ýçeri gelme! ..
Orda kal! ..

Kumsal, orman, yol, deniz… hoþça kal! ..
Dað, kar, mavi, beyaz… hoþça kal! ..
Yeþil, gri, sarý, lâcivert… hoþça kal! ..
Hoþça kal, güneþ, gökyüzü! ..
Salýncak…
Hoþça kal! ..

Onur BÝLGE




Sosyal Medyada Paylaşın: