BİLEBİLSEYDİM
Gönül topraðýnda aþký besleyen,
O yürek nemini bilebilseydim.
Baþlarý döndürüp, caný süsleyen,
Meyhane demini bilebilseydim.
Bütün varlýðýmý verip hediye,
Canlar baðýþlayýp, candan sevgiye,
Aþka vefasýzlýk yapýlmaz diye,
Edilen yemini bilebilseydim.
Lekesiz, tertemiz, süt gibi ak pak,
Arý, duru, saf, billurdan parlak,
Þirin’e Ferhat ol,eþele bir bak,
Sevdalý zemini bilebilseydim.
Her bir tarafýmdan düþman saldýrsa,
Baþlarýný verip baþlar aldýrsa,
Gönül süvarisi þaha kaldýrsa,
O kudret gemini bilebilseydim.
Bütün acýlarý içine gömen,
Cefaya direnip aðlarken gülen,
Hayatta dik gezip ölmeden ölen,
Bir gönül erini bilebilseydim.
Bir yana fýrlatýp þöhreti ünü,
O aný yaþarken unutup dünü,
Ömür haftasýnýn yedinci günü,
Cemlerin emini bilebilseydim.
Mustafa’m; derdinin gerçek tabibi,
Allah’ýn resulü, kulu, habibi,
Makamý Mahmud’un tekbir sahibi
Muhammed emini bilir miyim ben?
16.07.2002………..Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.