MEŞALEM SÖNMEYECEK

Bir mum yanar gönlümde þavký cihaný tutar
Yürekler potasýnda eriyorken benliðim,
Köpürür çaðlayanlar, beni deryaya atar
Açýlýr enginlere sevda yüklü gençliðim.

Yýldýzlarla süsledim karanlýk semalarý,
Rüzgarlara vermedim filizlenen dallarý,
Ýpeklerle baðladým kanayan yaralarý
Dert alýp neþe verdim, bu benim içtenliðim.

Uygarca yaþam için bunca emekler çektim
Bu kutsal uðraþýmda nice yýllar tükettim,
Vatanýn topraðýna binlerce çiçek ektim
Dert alýp, neþe verdim, budur benim þenliðim.

Biliyorum, bir ömür anýlarda kalacak
Meþalem sönmeyecek, þavkým yine vuracak,
Eserime baktýkça ruhum gurur duyacak
Beni yeniden yaþar ülkemdeki gençliðim.

H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın: