.............(SEN...YÜREÐÝNÝN YÜREÐÝME KANSIZ DARBESÝ).......
gözlerim yaðmurlarla düetinde yokluðunda
ayrýlýk seranatta dokunamadýðýn yüreðimde
azrail can çekiþmekte bebenimde
bense erimekteyim her an
yürüdükce ayrýlýk
tükendikce zaman bir mum misalý..
yoksun
þimdi yokluðunda
sahipsiz
serseri þiirler yazýyorum sana
sessiz selamlar gönderiyorum suskun þehirlerimin ardýndan
adýmlarýmdan bir adým daha küçük
adýmlarýnýn izini arýyorum ayak izlerinin altýnda....
yok
bakýþlarým düþüyor gözlerinin kalesinden
susuz nehirler akýyor gözlerimden...
aðlayamýyorum.
geçmiþte kalýyor,pencere arkasýndan bakan,
o masum çocuk yüzleri
uzaðýna düþüyor senliðimin yürek sesleri
bulamýyorum
yalanlar örtüyor gerçeðimin yüzünü
ayrýlýk kaldýrýyor duvaðýný baþ ucumda
bakamýyorum
ellerimde bir avuç yaþanmýþlýk tortusu
yüreðimde kaybettiðim sarý gülün kokusu
duyamýyorum
ayrýlýk söbeliyor beni,
ayrýlýk üþütüyor bedenimi
üþüyorum
ellerimi uzatýyorum ellerine
yazgýsýz zamanýn girdabýnda
yargýsýzca
bir su misali
sessizce kayýyorum ellerinden
tut... tut ellerimden tutki...tutki
düþüyorum....
bir çocuk susuyor içimde
susma
sustukca
ölüyorum
her þeyi öðrettim yüreðime..sevmeyi,o sevgide acý çekmeyi ...öfkeyi, o öfkeyi yenmeyi..ama bir seni affetmmeyi öðretemedim yüreðime,,,birde senden vazgecmeyi....LANET OLSUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.