Ne kaþýna meftunum ne de gözüne
Tutkunum yüreðinden yansýyan hüzne
Uzaklara dalýp giden her kimse
Damlýyor gönlüme yaðmurumsu inleyiþle
Evin ocaðýn barkýn
Cezbetmiyor coþkulu kahkahalarýn
Hapsediyor soluksuz acý tebessümler beni sana
Notasýz besteler sarýp sarmalýyor bir anda
Seyrederken âlemi
Âlem içindeki gizemi
Nedir zenginleþtiren Mevlana’yý Þems’i
Gözlerindeki buðu aþkýn ta kendisi
Bir köþede oturmuþsun dibek taþýna
Taþlaþmýþ dileklerin eriyor demir tavýnda
Ilýk bir meltem esiyor baðrýnda yetimin
Ýnsani duygularý kýrbaçlayan zalim deðil de kim
Sahi yeþil miydi ya da ela gözlerin
Gözün hükmü de kalktý okþayýnca sözlerin
Hüznün hanedaný gel hele
Sýðmaz oldun gündüzüme geceme
Erkek misin diþi mi?
Kimliðin pembe ya da mavi
Ýnsansýn senindir on yedi bin âlemin serveti
Aydýnlatýr derinlerde yatan yaþýn iksiri
__aðlama vakti þimdi___
Zühal Z.ÜNLÜ
27.07.2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Sensiz Kaldım ÖZLEDİM KEMANCI Çığlık Özledim SENİ Hüzne Meftun AŞK Anason Kokulu Babam Erguvan Kokulu Adam KardEŞim Özlemle Yatmak Rüyaya