Divane gönlüme geçmiyor sözüm
Sönmeyen ateþi közü var bacým
Ondan baþkasýna dönmüyor yüzüm
Her iki cihanda gözü var bacým
Meðer dolu imiþ yârimin içi
Nasýlda büyütmüþ içinde hiç’i
Yükleyip sýrtýma yegane suçu
Demeyip yuttuðu sözü var bacým
Diyeceði lafa aracý koymuþ
Sözü hançer yapýp ciðerim oymuþ
Köküm köylü imiþ o asil soymuþ
Herdemde elinde kozu var bacým
Susuþu erdemmiþ benimki kibir
Ýnat eden benim onun ki sabýr
Ölümsüz bildiðim aþkýma kabir
Kazmayla kürekle kazý var bacým
Akýl izan deyip beni zorluyor
Ben essem o hemen yaðýp gürlüyor
Bazen tipi boran bazen karlýyor
Yeli tatlý ama tozu var bacým
Ne diyem o yâr’e hep gülsün yüzü
Ýyi diye haber alayým bazý
Çekmiyorsa artýk yâr’daki nazý
Ayrýlýðýn acý haz’ý var bacým
Yüreðimde dinmez sýzý var bacým
10 -09 -2009
Þefika TÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.