MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ENSEST



ENSEST

Bir garabet aile
Çocuk ortada kalmýþ
Ne diyelim, ey kafir
Genlerinde bu varmýþ

O, çocuksu bedenler,
Hiçbir þey anlamýyor,
Korkutup sindirilmiþ,
Onu görev sanýyor…

Bu nasýl ruh halidir,
Üstüne eðilirken,
Bakamayýp utanýr,
Tiksinir gözlerinden.

Görüntüsü insan,
Ruhunu iblis almýþ,
Yaptýðý amellerden,
Þeytan bile utanmýþ.

Mecusi rahatlamýþ,
Yerde enkaz yýðýný,
Bir kerecik insan ol
Unutma yaptýðýný.

Öfkem, dünyadan büyük,
Ruhum yok bedenimde,
Bana hak revamýydý,
Ýsyaným kaderime

Çocukluk yaþamadan,
Birden kadýn olmuþum.
Acý zulüm içinde,
Yok, olup mahvolmuþum.


Asla affetmeyeceðim
Bilen, susan anamý,
Büyüyüp sað, kalýrsam,
Yakacaðým babamý.


Olmam sevgili kýzýn,
Bana deme bebeðim,
Ben artýk senin kuman,
Babamýn metresiyim.


Titre kendine gel,
Özür dile yavrundan,
Bu iþin günahý çok,
Kurtul zombi kocandan

Yüzlerine tükürüp
Uzvundan asacaksýn
Binlerce kýrbaç vurup
Bir, diye sayacaksýn.

Ýçimden hiç gelmiyor,
Hayvan mý, Ýnsan mý demek,
Senin yaptýklarýna,
HAMMURABÝ, gerek.

Lud kavmini yok etti,
Bu iðrenç iliþkide
Tek kurtuluþun yolu
Beþeri, eðitimde.

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.